Paweł Kwiatkowski
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
Paweł Kwiatkowski ( rocznik 1981), urodzony w Tykocinie, absolwent Wydziału Grafiki i Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi (dyplom z wyróżnieniem obronił w 2011 r. po cyklu prac malarskich pod kierunkiem prof. Mariana Kępińskiego i graficznych pod kierunkiem prof. Sławomira Ćwieka oraz za pracę pisemną pod tytułem Filozofia egzystencji a malarstwo po drugiej wojnie światowej).
Od 2011r. zatrudniony jest na stanowisku asystenta na Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi w Pracowni Technik Łączonych prowadzonej przez prof. Sławomira Ćwieka.
Paweł Kwiatkowski jest laureatem prestiżowych nagród i wyróżnień. W 2009 r., będąc jeszcze studentem zdobył 4 nagrody w XVI konkursie im. Władysława Strzemińskiego „ Sztuki Piękne”: nagroda Giuliano Santiniego- dyrektora Międzynarodowego Centrum Grafiki Warsztatowej w Urbino KAUS, nagroda Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi, nagroda Galerii Promocji Młodych Bałuckiego Ośrodka Kultury „ Rondo” i nagroda Galerii „ Pod Napięciem” Politechniki Łódzkiej. W 2010 r. zdobył Grand Prix- nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2011 r. został wyróżniony w konkursie na najlepszą pracę dyplomową na Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. W 2012 r. otrzymał statuetkę artNoble za najlepszą pracę dyplomową publicznych uczelni artystycznych w kraju, w kategorii sztuki wizualne. W 2013 r. został uhonorowany nagrodą Rektora I stopnia za osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne.
Paweł Kwiatkowski ma na swoim koncie wiele wystaw indywidualnych jak i zbiorowych. Indywidualne wystawy artysty miały miejsce w Warszawie ( Galeria Studio w Pałacu Kultury i Nauki, Galeria „Pod Kozami”), w Łodzi ( Miejska Galeria Sztuki- Galeria Bałucka oraz Galeria Re:Medium, „Pod Napięciem” –Galeria Sztuki Politechniki Łódzkiej, Galeria „Od Nowa” w Akademii Sztuk Pięknych, Galeria Sześciu obrazów”), Poznaniu (Galeria Profil w Domu Kultury Zamek), Żyrardowie (wystawa na Festiwalu Miasto Gwiazd) oraz Białymstoku (w Galerii Sleńdzińskich).
Prezentował również swoje prace na wielu wystawach zbiorowych w Polsce m.in.: w Łodzi, Warszawie, Krakowie, Wrocławiu, Zgierzu jak i za granicą: we Włoszech, Hiszpanii, Niemczech, Słowenii, Belgii, Chorwacji i Estonii.
Paweł Kwiatkowski zajmuje się twórczością figuratywną. Korzysta z dwóch metod przekazu: grafiki i malarstwa. Artysta sięga po narzędzia ekspresji, które dają możliwie najpełniejszą możliwość wyrazu. Siłą grafiki jest jej monochromatyczność, ograniczenie się do bieli i czerni, niekiedy pojawiają się subtelne wartości kolorystyczne. W malarstwie posługuje się dużymi natężeniami kolorystycznymi, z nasyceniem i kontraktującymi walorami. To młody artysta, który ma bardzo jasno określone widzenie świata, niesamowicie wrażliwy, w myśli precyzyjny, w sztuce świeży i nowatorski. Źródłem inspiracji była dla artysty zmiana miejsca zamieszkania na aglomerację miejską, która rządzi się swoistymi prawami. Stąd jego zainteresowanie człowiekiem widzianym na ulicy, w zwykłych, codziennych sytuacjach. Autor wyciąga go z kontekstu, w którym się znajduje i umieszcza w swojej kompozycji. Opowiada o człowieku w kontekście społecznym, o samotności, która jest jednym z podstawowych atrybutów losu ludzkiego.
Artysta dużą wagę przywiązuje do symboliki barw. Istotą jego twórczości jest siła ekspresji, którą buduje za pomocą silnych natężeń kolorystycznych.
Cykl prac malarskich Protagonista to kompozycje, w których napięcie emocjonalne zostaje osiągnięte poprzez zastosowanie intensywnej kolorystyki: czerwieni, pomarańczu, różu. Bohaterami obrazów są jednostki o cechach charakteryzujących ludzi wyizolowanych od rzeczywistości, introwertycznych, nie potrafiących nawiązać relacji z otoczeniem, wołających, krzyczących niemo o pomoc. Klaustrofobiczną atmosferę i nastrój lęku malarz potęguje poprzez scenerię, w której umieszcza postacie. Są to hermetyczne pomieszczenia. Obrazy, które tworzy, to kadry wyrwane z przypadkowych sytuacji, chwile utrwalone aparatem, a potem przedrukowane i modyfikowane. Zdjęcia, z których korzysta pochodzą z różnych miejsc i okresów czasowych. Zdarza się, że te wszystkie obrazy kumulują się jako wypadkowa różnych sytuacji, nastrojów i lęków. Stosuje technikę „przedruku”, jednak robi to w sposób nowatorski. W rezultacie powstają obrazy bardzo konkretne, ostre i czytelne w swej wymowie. Intuicyjnie wyraża, to co czuje, bez werbalizacji, definiowania, nazywania, teoretyzowania. Precyzyjnie ukazuje stany emocjonalne portretowanych postaci, mimo iż pozbawia swoich bohaterów indywidualnych rysów , często mają zakryte lub odwrócone twarze. Poprzez kontrasty kolorystyczne ukazuje dramatyzm ich sytuacji, uwikłania, opuszczenia, braku bliskości, zrozumienia dla innych i przez innych ludzi. Artysta nie chce popadać w banał i narzucać interpretacji, jak sam twierdzi przed procesem twórczym, ani w jego trakcie nie posiada rozbudowanego założenia na temat sposobu interpretowania. Pozostawia je w gestii odbiorcy.
Cykle grafik Postacie i Twarze przedstawiają grupy ludzkich sylwet lub zmultiplikowany obraz tej samej postaci ujętej z różnych perspektyw. Między postaciami nie zachodzą żadne interakcje, nie ma między nimi bliskich relacji. Kompozycje dość często przedstawiają ludzi odwróconych tyłem do widza (skojarzenie z twórczością Andrzeja Wróblewskiego). Takie ujęcie postaci akcentuje wyalienowanie i wyizolowanie jednostki ludzkiej, obojętność, znieczulenie na problemy drugiego człowieka. „ Czasem jest pełno ludzi po to, aby głębsza była samotność”.
Twórczość Pawła Kwiatkowskiego jest pewną refleksją snutą na temat ludzkiej egzystencji, podobnie jak u Andrzeja Wróblewskiego, jednak nie w tak dramatycznych okolicznościach.
Artystę interesuje człowiek współczesny, żyjący w obecnych czasach. Pomimo młodego wieku, malarz wypracował już swój własny indywidualny, niezwykle sugestywny styl malarstwa figuratywnego, będącego dla niego ważną formą wypowiedzi artystycznej. Za pomocą podstawowych środków wyrazu plastycznego przekazuje uniwersalne treści. Paweł Kwiatkowski zajmuje się teraźniejszością, jego twórczość jest emanacją miejsca i czasu, w którym się aktualnie znajduje, podejmuje próbę rekonstrukcji tego co obserwuje. Tworzy tu i teraz.
Adriana Michalska
Więcej na stronie artysty:
