Katarzyna Zimna

Katarzyna Zimna ukończyła studia z wyróżnieniem na Wydziale Grafiki i Malarstwa (2002) oraz na Wydziale Edukacji Wizualnej (2004) Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. W latach 2005–2010 studiowała w Loughborough University School of Art and Design w Wielkiej Brytanii, gdzie obroniła pracę doktorską na temat gry/zabawy jako pojęcia w estetyce i strategii twórczej w sztuce modernizmu i postmodernizmu. Zajmuje się malarstwem, grafiką warsztatową, rysunkiem i ilustracją książkową, tworzy także obiekty. Brała udział w wystawach w kraju i zagranicą, m.in. w USA, Kanadzie, Finlandii, Francji i Belgii. Pracuje w Instytucie Architektury Tekstyliów na Politechnice Łódzkiej.

Katarzyna Zimna pracę artystyczną łączy z projektami badawczymi, uczestniczy w konferencjach z zakresu estetyki i teorii sztuki współczesnej, publikuje artykuły. Obecnie pracuje nad książką Time to Play: Action and Interaction in Contemporary Art, wydawnictwo I.B.Tauris, Londyn. Od 2011 roku należy do Stowarzyszenia YWEA (The Young Women Enterpreneurs Association) z siedzibą w Mediolanie, w którym zajmuje się projektami na rzecz współpracy i wymiany między artystkami i projektantkami z Łodzi i Mediolanu.

Wczesne prace Katarzyny Zimnej to malarstwo i grafika. Warto przywołać serię obrazów malowanych techniką akrylową pt. Powidoki z 2008 roku. Powidoki powstają na skutek wpatrywania się w kształt w jednej z barw podstawowych. Po odwróceniu wzroku przez moment widzimy ten sam kształt w barwie dopełniającej. Zjawiskiem tym fascynował się Władysław Strzemiński, co widać w serii obrazów solarystycznych z lat 1948-49. Obrazy Strzemińskiego są abstrakcyjne, prace Katarzyny Zimnej to impresyjne pejzaże z różnych części świata – Tajlandii, Egiptu, Kanady, Alaski. Obrazy przypominają technikę collage, na pejzaż nałożone zostały w niektórych fragmentach barwne wzory, jakby zatrzymane przez nasze oko resztki obrazu, na który patrzyliśmy przed momentem. Płótna malowane są w śmiały, syntetyczny sposób. Powidoki powstały podczas emigracji i odnoszą się do marzenia żeby być gdzie indziej, ale natrętnie przed oczami pojawiał mi się wzór z zasłonek, które wisiały u mnie w pokoju, w domu wynajmowanym nota bene od rodziny hinduskiej - mówi  artystka, odnosząc się do swojego pobytu w Wielkiej Brytanii.

W serii obrazów malowanych akrylami na tekturach z odzysku, pt. Ziemia Obiecana (2010) artystka ukazuje ludzi na przedmieściach, zapuszczonych podwórkach, kobietę z dzieckiem przed sklepem, grupę osób zebranych być może na demonstracji, a może tylko przypadkiem znaleźli się obok siebie.  Rysowane czarną kreską postaci i detale zestawione zostały z żywymi barwnymi plamami – czerwienią, żółcienią, błękitem. Ilustracyjnym stylem malowania obrazki przypominają stare komiksy. Przedstawione sytuacje są jednak jak najbardziej wspólczesne. Podobnie jak Powidoki powstały podczas 6-letniego pobytu artystki w Wielkiej Brytanii i pokazują współczesną angielską prowincję.  Odnajdziemy  w nich też coś wspólnego z Łodzią i tytułem filmu Andrzeja Wajdy "Ziemia Obiecana”. Cykl "Ziemia Obiecana" odnosi się do doświadczenia i obserwacji emigracji jako podążania za marzeniem o lepszym życiu. No i oczywiście o konfrontacji tych marzeń z rzeczywistością - mówi artystka

W pracy pt. Twój ruch. Secjalna Strefa Sztuki, Nowe Centrum Łodzi artystka bezpośrednio odniosła się do snów o przyszłości, a konkretnie do trwającego od wielu lat procesu planowania przestrzeni Nowego Centrum Łodzi. Wobec braku jakichkolwiek widocznych rezultatów budowy, poza zburzeniem zabytkowego dworca Łódź Fabryczna, artystka zaprosiła odbiorców jej pracy do gry - stworzenia własnej 'makiety' budynku-ikony NCŁ. Praca składa się z czerwonych i niebieskich klocków, służących jednocześnie jako pionki gry i elementy konstrukcyjne. Grze towarzyszyła instrukcja. W Twój ruch można był o zagrać m.in. podczas 5 Festiwalu Sztuka i Dokumentacja w 2013.

Od 2012 roku, artystka podejmuje temat macierzyństwa, co związane jest z jej sytuacją osobistą – narodzinami dziecka. Wykonuje m.in. serię linorytów pt. Nomen omen na niemowlęcych body ukazujących serię postaci nawiązujących być może do motywów z Biblii, a może innych wierzeń? Pracę Być, mieć wykonała na pieluchach tetrowych. Pierwsza z prac – abstrakcyjna w formie przypomina zdjęcie płodu. Druga przedstawia zestaw przedmiotów, który trzeba zakupić nowo narodzonemu maluchowi, od drobiazgów po przyrządy sporych gabarytów - m.in. ubranka, butelki, wózek, łóżeczko, wanienkę itp. Prace wykonane zostały techniką linorytu. Czarne, syntetycznie potraktowane formy dobrze komponują się z bielą i delikatnością pieluszki.

W 2013 roku w Galerii Chłodna w Suwałkach artystka zaprezentowała wystawę pt. Tetris. Kolorowa tkanina uszyta z ufarbowanych pieluch przedzieliła ekspozycję na dwie części. Po jednej stronie umieszczone zostały prace związane z tematem macierzyństwa, po drugiej pozostałe. Na wystawie dominowały prace powstałe przy użyciu technik graficznych. Artystka nazwała wystawę blogiem obrazkowym, opowiadającym o wydarzeniach z jej życia. Tytułowe „Tetris” odnosi się do popularnej gry komputerowej stworzonej przez Aleksieja Pażytnowa i jego współpracowników, która pojawiła się na rynku w pierwszej wersji w 1984 roku. Tetris to gra logiczna, w której należy wykazać się refleksem, ale także opanowaniem i wierzyć w szczęście. Podobnie jak w życiu, wtedy elementy układanki trafią wreszcie na swoje miejsce.

Macierzyństwo to kolejne doświadczenie i wyzwanie w życiu artystki, z pewnością odmienne od pozostałych. Patrząc na kolejne prace Kasi można sądzić, wbrew wielu przykładom, że na nią to wydarzenie wpływa inspirująco i motywuje do dalszych działań twórczych.

Anka Leśniak 

więcej na stronie artystki:
www.kasiazimna.net